Nadat ik de verwijzing voor een PTSS-behandeling van mijn huisarts had gekregen leek er iets van mij af te vallen. Het onderkennen van trauma wat al jaren onderdeel is van mijn leven bleek voor mij heel belangrijk. In het eerste telefonische contact met Esther zakte mij de moed alweer een beetje in de schoenen, want zij leek niet overtuigd van het feit dat zij mij zou kunnen helpen, maar toch kon ik met haar een intakegesprek plannen.
In mijn leven heb ik van bijna alle psychotherapeutische behandelingen veel over mezelf geleerd en ik weet dat ik, als het bij praten en analyseren blijft, de baas blijf over wat de therapeut van mij te zien krijgt. Aan Esther heb ik de vraag gesteld of zij mij tijdens de EMDR-behandeling, waar we samen voor hadden gekozen, zo weinig mogelijk ruimte wilde geven om de sessies naar mijn hand te zetten. Het leek mij belangrijk dat zij bepaalde wat er ging gebeuren omdat ik anders niet het achterste van mijn tong zou laten zien en het verdriet, wat zo aanwezig is maar door mij onder het oppervlak wordt gehouden, weer niet boven zou komen drijven.
Esther stelde voor naast de EMDR-sessies ook een psychologisch onderzoek te laten doen. Ik heb dat als heel zorgvuldig ervaren en kwam twee keer voor een interview bij Nadine. Uiteraard is de diagnose die aan de hand van de interviews gesteld kan worden heel belangrijk, maar voor mij waren ook de interviews zelf van belang. De vragenlijsten die ik met Nadine doorwerkte gaven mij al antwoorden over mezelf, waardoor de uitslag van het onderzoek niet verrassend was.
Toen ik met Esther de uitslag besprak was het logisch om aan medicatie te denken. Omdat ik hier zo snel mogelijk mee wilde starten heb ik haar gevraagd mijn huisarts in te lichten en zo werd het gesprek met mijn huisarts ook heel prettig en duidelijk.
Het gevolg was dat ik meteen kon starten met medicatie, onder begeleiding van de huisarts, zonder dat er werd aangedrongen op een combinatie van ‘pillen&praten’. Dit maakte dat ik met een goed gevoel na een aantal weken terugkwam bij Esther en we de behandeling konden afsluiten.
Erkenning, gezien en gehoord worden, maar ook het zorgvuldig omgaan met mij als cliënt heeft me veel meer gebracht dan alleen de behandeling. Dank daarvoor, Esther.